Wymagania – Klasa 1


Wymagania programowe z matematyki – Klasa 1 z innowacją obowiązujące od roku szkolnego 2016/2017

UWAGA!
Podstawą do uzyskania pozytywnego stopnia za I i II półrocze jest wykazanie się (w formie pisemnej) znajomością wykonywania działań podstawowych na liczbach całkowitych i wymiernych.

Uczeń otrzymuje stopień:

Dopuszczający, gdy:

Dostateczny, gdy dodatkowo:

Dobry, gdy dodatkowo:

Bardzo dobry, gdy dodatkowo:

Stopień celujący otrzymuje uczeń, który:

Ponadto:

DOSTOSOWANIE WYMAGAŃ PROGRAMOWYCH Z MATEMATYKI
DO MOŻLIWOŚCI UCZNIÓW
ZE SPECJALNYMI WYMAGANIAMI EDUKACYJNYMI

Wymagania edukacyjne / programowe dostosowujemy do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia posiadającego opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej o specyficznych trudnościach w uczeniu się, zgodnie z zaleceniami PPP.

Ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się obowiązują na lekcjach matematyki wymagania i kryteria ocen określone w wymaganiach edukacyjnych dla wszystkich uczniów, z pewnymi wyjątkami. Od ucznia wymaga się podstawowych umiejętności i wiadomości, o których mowa w podstawie programowej.

Wymagania programowe są dostosowane do specyficznych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych uczniów, nie zaś obniżone.

Uczeń, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się nie jest zwolniony z obowiązków szkolnych i samodzielnej w niektórych przypadkach ciężkiej pracy, która pozwoli mu przezwyciężyć trudności jako, że uczeń z orzeczeniem PPP jest w stanie opanować konieczne i podstawowe wiadomości zawarte w programie nauczania, choć często wymaga to od niego poświęcenia na to znacznie więcej czasu i wkładu pracy, w porównaniu z pozostałymi uczniami w klasie. Przy ocenie osiągnięć ucznia z każdego typu niepełnosprawnością będziemy szczególnie doceniać jego własną aktywność i wkład pracy ucznia, a także jego stosunek do obowiązków szkolnych (systematyczność, obowiązkowość, dokładność).

W stosunku do wszystkich uczniów posiadających dysfunkcje stosować będziemy zasady wzmacniania poczucia własnej wartości, bezpieczeństwa, motywowania do pracy i doceniania małych sukcesów.

Dostosowania szczegółowe:

  1. UCZNIOWIE DYSLEKSJĄ, DYSGRAFIĄ, DYSORTOGRAFIĄ:
    • dostosowanie wymagań będzie dotyczyło formy sprawdzania wiedzy, nie treści
    • posadzenie dziecka blisko nauczyciela, dzięki czemu zwiększy się jego koncentracja uwagi, wzrośnie bezpośrednia kontrola nauczyciela, bliskość tablicy pozwoli zmniejszyć ilość błędów przy przepisywaniu
    • podawanie poleceń w prostszej formie,
    • pomaganie w rozwiązywaniu zdań tekstowych poprzez zadawanie naprowadzających pytań,
    • unikanie trudnych, czy bardzo abstrakcyjnych pojęć, częste odwoływanie się do konkretu, przykładu, np. graficzne przedstawianie treści zadań,
    • unikanie pytań problemowych, przekrojowych,
    • odrębne instruowanie dziecka,
    • w ocenie pracy ucznia uwzględnianie poprawności toku rozumowania, a nie tylko prawidłowości wyniku końcowego,
    • poprawianie ocen z prac pisemnych w dowolnej formie (ustnej lub pisemnej) na dodatkowych zajęciach
    • odpytywanie po uprzedzeniu kiedy i z czego dokładnie uczeń będzie pytany,
    • dzielenie materiału na mniejsze partie, wyznaczanie czasu na ich opanowanie i odpytanie,
    • pomoc podczas wypowiedzi ustnych w doborze słownictwa, naprowadzanie poprzez pytania pomocnicze (np. graficzne przedstawianie treści zadań),
    • korzystanie z modeli brył geometrycznych podczas odpowiedzi, kartkówek, sprawdzianów,
    • wydłużanie czasu na odpowiedź i prace pisemne, jeżeli to niemożliwe, to ograniczenie liczby zadań w pracy klasowej,
    • zwrócenie uwagi na graficzne rozplanowanie sprawdzianów – pod treścią zadania powinno być wolne miejsce na rozwiązanie
    • tam, gdzie jest taka możliwość, pozwolenie na korzystanie z gotowych wzorów, tablic itp
    • rozłożenie w czasie nauki definicji, reguł, twierdzeń,
  2. UCZNIOWIE Z DYSKALKULIĄ
    • ocenianie przede wszystkim toku rozumowania, a nie technicznej strony liczenia. Uczeń ma, bowiem skłonność do przestawiania kolejności cyfr w liczbie i przez to jej zapis jest błędny. Zły wynik końcowy wcale nie świadczy o tym,że dziecko nie rozumie zagadnienia. Dostosowanie wymagań dotyczy formy sprawdzenia wiedzy poprzez koncentrację na prześledzeniu toku rozumowania w danym zadaniu i jeśli jest on poprawny – wystawienie uczniowi oceny pozytywnej; nie krytykowanie, nie ocenianie negatywnie wobec klasy,
    • pozwolenie na korzystanie z kalkulatora i tablic ze wzorami matematycznymi ewentualnie z arkusza kalkulacyjnego
  3. UCZNIOWIE Z OBNIŻONYM POTENCJAŁEM INTELEKTUALNYM
    • dostosowanie wymagań w zakresie formy i treści
    • obowiązują wymagania jak dla uczniów bez deficytów, za wyjątkiem oceny dopuszczającej, którą uczeń uzyskuje po otrzymaniu 20% punktów możliwych do uzyskania,
    • uczeń ma prawo poprawiać sprawdzian w formie dla siebie najkorzystniejszej (ustnej lub pisemnej),
    • podawanie poleceń w prostszej formie,
    • częste odwoływanie się do konkretu, przykładu,
    • unikanie pytań problemowych, przekrojowych,
    • odrębne instruowanie dzieci.
  4. UCZNIOWIE Z ORZECZONYM UPOŚLEDZENIEM LEKKIM
    • dostosowanie wymagań w zakresie formy i treści
    • Uczniów z upośledzeniem lekkim obowiązuje taka sama podstawa programowa jak uczniów bez deficytów.
    • na stopień bardzo dobry muszą opanować wiadomości i umiejętności określone jako podstawowe (czyli na stopień dostateczny dla ucznia bez deficytów),
    • na stopień dobry wiadomości i umiejętności określone jako konieczne (czyli na ocenę dopuszczającą dla ucznia bez deficytów),
    • na stopień dostateczny ponad połowę wiadomości i umiejętności koniecznych,
    • na stopień dopuszczający połowę wiadomości i umiejętności koniecznych,
    • uczniowie, którzy nie spełniają tych wymagań, unikają nauki, nie wykazują chęci współpracy z nauczycielem, nie przyjmują pomocy otrzymają stopień niedostateczny.
  5. UCZNIOWIE Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ RUCHOWĄ
    • dostosowanie wymagań w zakresie formy
    • jeżeli niepełnosprawność dotyczy kończyn górnych, to nie oceniamy estetyki i dokładności wykonania rysunków, szkiców itp., ale poprawność konstrukcji,
    • uczeń może opowiedzieć jakie czynności należy wykonać, aby rozwiązać zadanie. Preferujemy odpowiedzi ustne,
    • w testach i pracach pisemnych wykorzystujemy zadania zamknięte, zadania z luką,
    • uczeń może w zadaniach domowych korzystać z komputera.
  6. UCZNIOWIE SŁABO SŁYSZĄCY
    • dostosowanie wymagań w zakresie formy,
    • w klasie siedzą w pierwszych lub drugich ławkach,
    • nauczyciel przypomina uczniowi o noszeniu aparatu słuchowego,
    • nauczyciel sprawdza czy uczeń zrozumiał polecenie,
    • nauczyciel przekazując informacje, staje przodem do ucznia,
    • nauczyciel dokładnie i głośno wymawia nowe pojęcia i objaśnia je,
    • sprawdza czy uczeń zapisał zadanie domowe, informacje o kartkówkach i pracach klasowych,
    • jeżeli wymaga tego sytuacja, uczeń może mieć inny test, w którym przeważają zadania z krótkimi poleceniami.
  7. UCZNIOWIE SŁABO WIDZĄCY
    • wymagania jak dla uczniów bez dysfunkcji, ale
    • uczeń zajmuje ławkę przy oknie w dobrze oświetlonym miejscu,
    • na lekcji ma przygotowane pogrubione linie w zeszycie, jeżeli tego wymaga sytuacja (przygotowane przez rodziców lub innych członków rodziny),
    • kartkówki i sprawdziany są pisane czcionką ‘16’ lub większą,
    • nauczyciel przygotowuje powiększone kserokopie fotografii i rysunków, które chce z uczniem na lekcji omawiać,
    • uczeń może podczas lekcji, na kartkówce i pracy klasowej korzystać z modeli brył geometrycznych,
    • podawanie modeli i przedmiotów do obejrzenia z bliska,
    • zwracanie uwagi na szybką męczliwość ucznia związana ze zużywaniem większej energii na patrzenie i interpretację informacji uzyskanych droga wzrokową – wydłużenie czasu na wykonanie określonych zadań,
    • w geometrii należy wprowadzać uproszczone konstrukcje z ograniczona do koniecznych liczba linii pomocniczych i konstrukcje geometryczne wykonywać na kartkach większego formatu niż zwykła kartka,
    • częste zadawanie pytania – „co widzisz?” w celu sprawdzenia i uzupełnienia słownego trafności doznań wzrokowych.
  8. UCZNIOWIE PRZEWLEKLE CHORZY
    • wymagania jak dla uczniów bez dysfunkcji, ale
    • jeżeli uczeń jest długo nieobecny, zaległe kartkówki i sprawdziany pisze we wcześniej uzgodnionym z nauczycielem terminie
  9. UCZNIOWIE WYKAZUJĄCY KŁOPOTY Z ZACHOWANIEM I ZAGROŻENI NIEDOSTOSOWANIEM SPOŁECZNYM
    • wymagania jak dla uczniów bez dysfunkcji
    • posadzenie dziecka blisko nauczyciela, dzięki czemu zwiększy się jego koncentracja uwagi, ograniczeniu ulegnie ilość bodźców rozpraszających, wzrośnie bezpośrednia kontrola nauczyciela
  10. UCZNIOWIE Z DEFICYTAMI ROZWOJOWYMI
    • wymagania jak dla uczniów bez dysfunkcji, ale
    • wydłużony czas na odpowiedzi,
    • precyzyjne, krótkie polecenia,
    • wydłużony czas na opanowanie definicji, reguł, twierdzeń,
    • poprawa ocen w dowolnej formie(ustnej lub pisemnej) na dodatkowych zajęciach.
  11. UCZNIOWIE Z TRUDNOŚCIAMI W NAUCE
    • wymagania jak dla uczniów bez dysfunkcji, ale
    • posadzenie ucznia blisko nauczyciela, kontrola pracy na lekcjach,
    • pilnowanie odrabiana zadań domowych,
    • wdrażanie do regularnego uczenia się,
    • kontrolowanie obecności na lekcjach.
  12. UCZNIOWIE Z ADHD
    • wymagania jak dla uczniów bez dysfunkcji,
    • pomaganie uczniowi w skupieniu się na wykonywaniu jednej czynności,
    • wydawanie jasnych, precyzyjnych poleceń- na raz tylko jedno polecenie,
    • formułowanie informacji dotyczących pracy domowej w sposób jasny i przejrzysty,
    • przypominanie o regułach,
    • skupianie uwagi ucznia na tym co najważniejsze – kolor, podkreślenie,
    • chwalenie ucznia za każde pozytywne zachowanie
    • angażowanie ucznia w konkretne działania
    • akceptowanie ucznia bez względu na jego nieprawidłowe zachowania
    • w miarę potrzeby opracowanie zrozumiałego dla ucznia kontraktu
    • zapewnienie uczniowi miejsca eliminującego/zmniejszającego czynniki rozpraszające